Wspólne przedsięwzięcia badawcze, rozwojowe i projektowe, wymianę naukowców i ekspertów, organizację i udział w konferencjach, wymianę informacji oraz wspólne wykorzystywanie urządzeń badawczych i aparatury naukowej zakłada m.in. umowa o współpracy naukowej i technicznej między Polską i Portugalią. Dokument podpisali 17 czerwca w Lizbonie polski minister nauki i informatyzacji Michał Kleiber oraz portugalski minister nauki, technologii i szkolnictwa wyższego Jose Mariano Gago.
Polska nie posiadała dotychczas umowy międzynarodowej dotyczącej współpracy naukowej i technicznej z Portugalią. Istniała jedynie międzyrządowa Umowa o współpracy kulturalnej i naukowej z 30 września 1975 roku, obejmująca współpracę obu krajów głównie w dziedzinie kultury i edukacji.
Jednostki naukowe, w tym szkoły wyższe, placówki naukowe Polskiej Akademii Nauk i jednostki badawczo-rozwojowe, prowadziły współpracę, korzystając przede wszystkim z bezpośrednich kontaktów. Wspólne badania dotyczyły m.in. nauk społecznych i ekonomicznych, fizyki jądrowej, nauk o ziemi, nauk rolniczych, technologii chemicznych i elektroniki.
Starania obu krajów o podpisanie umowy o współpracy naukowej i technicznej rozpoczęły się już w 1998 roku. Moment podpisania umowy opóźniały jednak m.in. restrukturyzacja portugalskiego Ministerstwa Nauki i Technologii (np. zmiana jednostki odpowiadającej za wykonanie umowy) oraz przekształcenie się urzędu Komitetu Badań Naukowych w Ministerstwo Nauki i Informatyzacji .
Jak zastrzega polskie Ministerstwo Nauki i Informatyzacji, umowa wejdzie w życie dopiero po przyjęciu jej zgodnie z prawem obowiązującym w każdym z państw.
PAP - Nauka w Polsce, Joanna Poros
22 czerwca 2005
Źródło:
PAP
